OSN na terenie całej Polski – nowa ustawa obowiązuje
23 sierpnia weszły w życie niektóre artykuły Ustawy Prawo Wodne. Cała Polska terenem OSN. Co to oznacza dla rolników?
Znowelizowana ustawa Prawo Wodne 2 sierpnia została podpisana przez prezydenta. Niektóre artykuły ustawy weszły w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, a więc po 23 sierpnia, m.in. artykuły od 102 do 112, które regulują zagadnienia Ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych.
Oznacza to, że cały obszar Polski jest objęty OSN. Ustawa, na wszystkich producentów rolnych w kraju, tj. prowadzących produkcję rolną, w tym działy specjalne produkcji rolnej oraz działalność, w ramach której przechowywane są odchody zwierzęce lub stosowane nawozy – nakłada obowiązek prowadzenia tej działalności w sposób zapobiegający zanieczyszczaniu wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych. Ustawa, jak wyjaśnia Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego, zapowiada również opracowanie i wdrożenie na obszarze całego państwa specjalnego programu działań mającego na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami.
Ograniczenie stosowania azotu zależne od liczby zwierząt
Jak wyjaśnia Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego ograniczenie rolniczego wykorzystania nawozów czy obowiązek posiadania urządzeń do przechowywania stałych i płynnych odchodów zwierzęcych zależeć mają od liczby utrzymywanych zwierząt, wielkości użytków rolnych czy intensywności prowadzonej produkcji rolnej. Warunki te zostaną ustalone w ogólnopolskim programie działań. – Program powstanie zapewne za kilka miesięcy, lecz wymaganie ochrony wód przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzenia rolniczego weszło w życie już następnego dnia po ogłoszeniu ustawy, czyli obowiązuje od 24 sierpnia 2017 r. – czytamy na stronie ŁODR.
5 tys. zł kary za brak planu nawożenia
W projekcie ustawy przewidziano kary za nieprzestrzeganie przepisów. 2 tys. zł będzie musiał zapłacić ten, kto będzie stosował nawozy niezgodnie z przepisami. Kara w wysokości 3 tys. zł spadnie na rolników za wadliwe przechowywanie odchodów zwierzęcych, a 5 tys. zł za brak planu nawożenia azotem oraz za prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie z przepisami.
Ogólnopolski program działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych będzie zawierał m.in. następujące praktyki:
- ograniczenie rolniczego wykorzystania nawozów, w tym sposoby i warunki nawożenia na glebach zamarzniętych, zalanych wodą, zamarzniętych, przykrytych śniegiem, znajdujących się w pobliżu wód powierzchniowych i na terenach o dużym nachyleniu, a także równowagi między możliwym do przewidzenia zapotrzebowaniem upraw na azot a zasilaniem upraw azotem z gleby oraz z nawożenia,
- wskazanie okresów, w których dozwolone jest rolnicze wykorzystanie nawozów i sposobów nawożenia,
- określenie warunków przechowywania odchodów zwierzęcych, tym powierzchni i pojemności urządzeń do ich przechowywania,
- określenie sposobu obliczania minimalnej wielkości miejsc do przechowywania odchodów zwierzęcych,
- planowanie prawidłowego nawożenia azotem poszczególnych roślin
- określenie listy upraw intensywnych,
- określenie sposobu obliczania sztuk przelotowych zwierząt gospodarskich i ich stanu średniorocznego,
- określenie współczynników przeliczeniowych sztuk rzeczywistych zwierząt gospodarskich na duże jednostki przeliczeniowe,
- określenie sposobu obliczania dawki nawozów azotowych mineralnych
- określenie maksymalnych dawek nawozów azotowych dla upraw w plonie głównym
- określenie sposobu ustalania wielkości rocznej dawki odchodów zwierzęcych wykorzystywanych rolniczo zawierającej nie więcej niż 170 kg azotu w czystym składniku na 1 ha w plonie głównym.
Wśród zadań, jakie będą wypełniane przez rolników, znajdzie się m.in.:
1. Koszt związany z ograniczeniem nawożenia (jest to koszt nieuzyskanego przychodu -alternatywny, wynika on z ekstensyfikacji produkcji rolnej na obszarach wypasanych przez zwierzęta trawożerne – różnica między średnią w kraju a intensywną gospodarką rolną; wg Raportu PW nr 24z 2011 r.).
2. Płyta gnojowa (oraz zbiorniki na gnojówkę i gnojowicę) dla stad zwierząt o wielkości 4-10 sztuk z możliwością przechowywania odchodów przez pół roku, jest to koszt rzeczywisty odnoszący się do gospodarstw ze zwierzętami (założono, że w gospodarstwach o mniejszej skali produkcji zwierzęcej mamy do czynienia z utrzymaniem zwierząt na głębokiej ściółce i z możliwością przechowywania odchodów, natomiast gospodarstwa o większej skali zwierząt już dostosowały się do wymaganych standardów i nie generuje to kosztu inwestycji). Przy czym roczny koszt płyty zakłada użytkowanie jej przez 22 lata.
3.Urządzenie do pojenia zwierząt trawożernych na pastwisku, jest to koszt rzeczywisty odnoszący się do gospodarstw utrzymujących zwierzęta trawożerne na pastwisku.
4. Plan nawożenia na gospodarstwo wynikający z ograniczenia stosowania nawożenia naturalnego (jest to koszt rzeczywisty przypadający na każde gospodarstwo),
5. Prowadzenie dokumentacji wszystkich zabiegów agrotechnicznych, jest to koszt rzeczywisty, odnoszący się do każdego gospodarstwa.
źródło: wiescirolnicze.pl
